เวียดนามประเทศเพื่อนบ้านน่ารัก เดินทางไม่ใกล้ไม่ไกลด้วยระยะทางชั่วโมงกว่าทางเครื่องบินด้วยสภาพอากาศที่น่าจะหนาวกว่าไทยแน่ๆในเดือนธันวาคมเอาวะเผื่อลุ้นได้เจอหิมะตกให้ตื่นเต้น เวียดนามจึงเป็นประเทศแรกที่เราก้าวออกจากประเทศไทย

สองปีที่ผ่านมาเราเดินทางเยอะพอสมควร ความฝันในวัยนักศึกษาคงไม่พ้นอยากลองไปต่างประเทศบ้าง การเดินทางใกล้ประเทศเพื่อนบ้าน แบบไม่ต้องใช้วีซ่าและงบนักศึกษาจึงเริ่มขึ้น เลยอยากขอเล่าประสบการณ์ครั้งแรกเผื่อจะเป็นแนวทางและตัวเลือกให้เพื่อนๆได้บ้าง เราใช้เวลาทั้งหมดในเวียดนาม 8 วันจะเรียกกว่าแบคแพคดีไหม เรียกว่ายัดอะไรใส่เป้ได้พกพาสปอร์ตคนละใบก็ออกนอกประเทศได้แล้ว5555555555

ข้อควรรู้จากประสบการณ์

1. ข้อแรกเวียดนามขับรถพวงมาลัยซ้ายเลนส์ขวาและขับได้เอี้ยมากกกกกกกกกกก นางจะแซงจะเบียด เพื่อให้รถตัวเองได้ไปต่อ เสียงแตรดังลั่นไปสามซอย  เราเจอครั้งแรกคือมึน! เดินไปหนึ่งก้าวนางบีบแตร ก้าวที่สองรถจะเฉี่ยวแม่จ๋าหนูจะอยู่ถึงวันที่สุดท้ายมั้ยยยยการข้ามถนนแบบวิถีคนไทยลืมไปได้เลย รถจะไม่หยุดให้เราข้าม วิธีก็คืออยากข้ามข้ามเลยจ้า เดี๋ยวนางหยุดเองกลัวเราไปชนรถเค้า 55555555
2. คนเวียดนามไม่ได้ใจดีทุกคนนี่ไม่ได้ไทยแลนด์โอนลี่นะเหวย อยากบอกว่าผู้มีพระคุณในประเทศเวียดนามสำหรับเราคือรีเซปชั่นที่พักค่ะ อยากได้อะไรงงตรงไหนไม่เข้าใจอะไรอยากไปไหน เค้าจะคอยช่วยเหลือเรา
3. เรื่องโกงเป็นเรื่องที่ต้องทำใจและระวังไว้เลย เรานี่จำฝังใจกับป้าขายหาบเร่ โกงต่อหน้าต่อตาแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะป้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ TT
4. เวลาที่เวียดนามจะเท่ากับประเทศไทย แต่หน้าหนาวจะมืดเร็วเป็นปกติ
5. เวียดนามใช้เงิน ดอง กับดอลล่า ถ้าซื้อของทั่วไปหรือจ่ายค่าตั๋วส่วนมากจะใช้ดอง แต่ที่พักกับทัวส์จะเรียกเก็บเป็นดอลล่า ขอจ่ายเป็นดองได้ค่ะ

-การแลกเงินแนะนำว่าแลกเป็นดอลล่าแล้วเอาไปแลกดองอีกที แลกที่สนามบินจะได้เรทดีกว่า

-เวลาคิดจากดอลล่าเป็นดองให้ x 22.5

-เวลาดองเป็นไทย ให้เอาตัวเลขเงินดอง มาตัดศูนย์ทิ้งไปสามตัวแล้วเอาเลขที่เหลือคูณด้วย 1.5

-เวลาจ่ายเงินควรกดเครื่องคิดเลขคำนวณอีกทีเพื่อความชัวร์ กันงงและโดนโกง

-ที่นู่นไม่ใช้เหรียญ ธนบัตรเรียงจากน้อยไปมาก 1,000 / 2,000 /5,000 / 10,000  /20,000 /50,000/ 100,000/ 200,000 ใหญ่สุด 500,000 สีใกล้เคียงกันมากยิ่งจ่ายยิ่งงง 55555

-การใช้บริการส่วนมากจะใช้ก่อนจ่ายที่หลัง เช่น อาหาร ที่พัก เดินทาง

6. เรื่องภาษา คนทั่วไปพูดภาษาเวียดนามเป็นปกติ แต่ย่านนักท่องเที่ยวพูดภาษาอังกฤษกันรัวๆ สำเนียงฟังไม่ยากเท่าไหร่เราที่ภาษาอังกฤษงูๆปลาๆยังเอาชีวิตรอดมาได้สบายยิ่งอยู่นานสกิลยิ่งดีเพราะว่าชิน!
7. เวียดนามเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมคล้ายคลึงกับบ้านเรา สถานที่ท่องเที่ยวจะผสมระหว่างเอเชียกับยุโรปเพราะเคยตกเป็นอาณานิคมฝรั่งเศส
8. การเดินทางสัญจรไปมาไม่ยาก มีทั้ง รถเมล์ จักรยาน รถซิกโคล่หรือสามล้อถีบแบบบ้านเรา รถบัส บัสนอน มอเตอไซค์เช่าวันละประมาณ 100,000 ดองและแท็กซี่ที่โอกาสโดนโกงได้ง่ายมาก แนะนำให้ขึ้นของบริษัท Vina sun, Mai linh หรือติดต่อรีเซปชั่นเค้าจะคิดราคาให้เราเลยก็ยังดีกว่าขึ้นเองแล้วโดนโกงเนอะ
9. อาหารเวียดนามส่วนมากรสชาติจืด หรือบางเมนูก็ใส่ผงชูรสหนักมาก อาหารใกล้เคียงกับไทยแต่จะดัดแปลงเล็กๆน้อยๆ เรียกชื่อไม่เหมือนกัน ส่วนใหญ่เป็นหมู เนื้อ ไก่ ผัก เรียกได้ว่าเวลาอ่านเมนู ต้องลุ้นว่าหน้าตาจะเป็นยังไง หรือไม่ก็แอบมองโต๊ะข้างๆแล้วชี้เลย ส่วนตามแหล่งท่องเที่ยวจะมีมินิมาร์ทไม่ต้องกลัวอดตาย
10. เวลามาเที่ยวไม่ควรพกทรัพย์สินมีค่ามามากมาย กล้องกระเป๋าเก็บไว้กับตัวจะดีที่สุดไม่ใช่แค่เวียดนามทั่วโลกนั่นแหละ
11. การใช้อินเตอร์เน็ตในประเทศเวียดนาม สามารถซื้อซิมส์การ์ดได้ที่สนามบิน เลือกแบบ unlimited เน็ตแรงเร็วใช้ได้ หรือไม่ก็ไวไฟที่พัก
12. การเลือกที่พัก สามารถวอร์คอินได้สบายบรื๋อหรือจองก่อนได้ผ่าน booking.com จะประหยัดกว่า agoda เพราะจ่ายตอนเชคเอาท์ได้เลยเราใช้อโกด้าชอบให้จ่ายครึ่งนึงผ่านบัตรก่อนเราจะงงค่าใฃ้จ่ายรวม
13. การซื้อสินค้า ควรซื้อสินค้าที่มีป้ายราคาติด จะได้ไม่โดนโกงและสามารถต่อราคาได้อีก อย่าไปกลัววววเรามันสายต่อ แรกๆเค้าจะไม่ลดให้ แต่สักพักเค้าจะถามเราว่า อยากได้ราคาเท่าไหร่ 555555555
14. การเจอคนไทยทีเวียดนามเป็นเรื่องปกติ แรกๆไปเดินๆเจอเสียงคนพูดภาษาไทยกรีดเลย สักพักชิน แม่ค้าบางคนก็พูดภาษาไทยได้ บางแห่งมีป้ายเขียนว่า ‘ ราคาคนไทยขายถูกด้วยนะ ‘
15. ทีวีเวียดนาม มีแต่ภาษาเวียดนามก็อยู่เวียดนามปะวะ! เปิดไปเจอละครไทยดังๆหลายเรื่องพากย์เวียดนามด้วยอะตลกกกกกกไม่ชิน  ที่ตลกกว่าคือเจอขนมขาไก่ตราโลตัสในมินิมาร์ทด้วยอะแสดงว่าของเค้าฮิตจริงงงงงง
16. เดินทางไปเวียดนามใช้เพียงพาสปอร์ตและเป็นประเทศที่แต่ละเมืองมีแลนด์มาร์กน่าเที่ยวมากซื้อทัวส์ได้ตามที่พัก หรือถ้าหาข้อมูลมาดีไปเองได้
17. เบียร์ที่นี่ราคาถูกกว่าน้ำเปล่าสะอีก ส่วนน้ำผลไม้ปั่นที่นี่รสชาติแย่พอๆกับการจราจร
18. เวียดนามนี่มันเมืองแห่งนักท่องเที่ยวจริงๆ นึกว่าไปเดินยุโรปแล้วคนเวียดนามมาเที่ยว 5555555555 สาวๆที่อยากไปส่องไม่ผิดหวังแน่ ฝรั่งแน่นจ้า
19. รีวิวที่อ่านมายังไงก็ไม่เหมือนของจริง ทั้งราคา คุณภาพ และประสบการณ์เวียดนามไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดไม่ต้องเตรียมตัวเตรียมใจมาก เตรียมชีวิตไปเอาประสบการณ์และเสน่ห์ของเวียดนามดีกว่า

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เราใช้เวลาอยู่ในเวียดนามประมาน 8 วัน ฮานอย 3 ซาปา 5 เวียดนามมีหลายเมืองน่าไป ทั้งเว้ ฮอยอัน ดานัง มุยเน่ โฮจิมินห์ แต่ที่เลือกไปซาปาเพราะเป็นช่วงหน้าหนาวพอดี เราไมได้ไปสถานที่แลนด์มาร์กทั้งหมด ซึ่งปกติเราก็ไม่ได้อินกับแลนด์มาร์กแบบสถาปัตยกรรมสักเท่าไหร่ 555555 บางวันไปที่เดียววันเดียว อยากอยู่นานๆจะได้อิน

การเดินทาง

การเดินทางไปเวียดนามมีหลายวีธี ทั้งเดินทางทางบกจะนั่งรถทัวส์รถบัสอะไรก็แล้วแต่ผ่านหนองคาย หรือมุกดาหารไปโผล่ลาวแล้วไปต่อเวียดนาม ไม่ขอพูดในนี้ ดูแล้วยุ่งยากเสียเวลาเดินทาง ลำบากลำบนไปนิด นับรวมบัดเจดแล้วเครื่องบินคุ้มสุด เชื่อเจ้เถอะเจ้อ่านมาเยอะ

เราเลือกสายการบินโลวคอร์สสุดฮอตหางแดง เพราะถูกที่สุดจากการเสิร์ช โปรโมชั่นไปฮานอยมีให้เลือกเพียบ บางสายการบินบินไปโฮจิมินห์ถูกกว่า แต่เดินทางจากโฮจิมินห์ไปซาปาไกลโพด ยังกะเชียงใหม่ไปยะลา เราจองตอนโปร 999 แต่เชื่อเถอะว่าดวงไม่ถึง สิริรวมไปกลับสามพันนิดๆเอง ส่วนกระเป๋าเอาขึ้นเครื่องได้คนละใบไม่เกิน 7 โล  ซื้อโหลดกระเป๋าเถอะไปสองคนซื้อคนเดียวไปกลับแล้วรวมกันคุ้มกว่า คืนก่อนไปเราชั่งกระเป๋า เอาออกแล้วเอาออกอีก สุดท้ายซื้อโหลดกระเป๋าและแบกไปหมดแม่มเลยจบไปทั้งที 555555555

การเดินทางไปซาปา

คนนิยมนั่งรถไฟไปคะเป็นรถนอน คลาสสิคไปอีก แต่ใครอยากสะดวกเชิญรถบัสนอนค่ะประหยัดกว่า สะดวกว่าเร็วกว่า คนนิยมไปsapa express (17us) แต่เราให้รีเซปชั่นจองให้ของทัวส์อื่น (camelbus 15us )ถูกกว่าอีกกก

พาสปอร์ต

ควรทำก่อนไปสักเดือนนึง จองคิวออนไลน์ก็ได้สะดวกดีไม่ต้องไปต่อแถว เอาบัตรประชาชน เงิน1,000กับหน้าสวยๆไปตามเวลานัด อะเปิดวาร์ปแพพ https://www.passport.in.th/

*สาวๆที่คิดว่าอยากถ่ายออกมาหน้าเรียวแนะนำอย่าเขียนคิ้วยาว 55555 เราเจอมาแล้ว กะเอาผมปิดๆหน้า พนักงานบอกน้องค่ะต้องเห็นหางคิ้ว โอ้แม่เจ้าาาาาหมดกัน

การเตรียมตัว

เหมือนไปต่างจังหวัดนั่นแหละ ปกติอุปกรณ์ที่จำเป็นเผื่อไป

–          ปลั๊กสามตา เผื่อชาร์ตแบตจะได้ไม่ต้องแย่งกัน

–          เอกสารแสดงตัวบุคคล ถ่ายเอกสารเก็บไว้ก็ดีนา ไว้ยื่นกับที่พักจะได้ไม่ลืม…แบบเรา ต้องวิ่งกลับไปโรงแรมก่อนหน้าเพราะว่าลืมพาสปอร์ตแง้ TT

–          เสื้อผ้าถ้าเดินทางฤดูหนาว ก็จัดเต็มเสื้อผ้าได้ค่ะ ซาปามีความหนาวเย็นแบบที่บ้านฉันไม่เคยพบเจอ บางวันหมอกลงทั้งเมืองยังกะหิมะจะตก พกร่มหรือเสื้อกันฝนไปก็ดี

–          ยารักษาโรค หรือโรคประจำตัว นี่ไปค่ายลูกเสือป่าวเนี่ยต้องพกไป555 พกไปอะดีแล้วสะดวกหมอกลงเป็นไม่รู้หวัดนะเออ

–          สำหรับใครที่ถ่ายฟิล์มก็พกไปจากไทยเลยดีกว่า เพราะไปหาซื้อยาก

ค่าใช้จ่าย

ค่าอยู่ค่ากินที่นู้นไม่แพง พอๆกับบ้านเราเลย เราพกเงินไป 9,000สำหรับค่าอยู่ค่ากินค่ารถบลาๆ เหลือเป็นพันค่ะ 55555555 งบนักศึกษาแต่่ไม่ได้อดอยากนะแกร กินอยู่มาหมดทั้งถูกทั้งแพงกินอิ่มนอนหลับ เอางบที่เหลือไปอีกเมืองได้เลย สรุปทั้งทริปแบบเผื่อๆไม่เกิน 13,000บาท

ที่พัก

ด้วยความที่ครั้งแรก และเป็นช่วงปีใหม่เราเลยกลัวที่พักเต็ม กันไว้ดีกว่าแก้จองที่พักผ่าน booking.com แล้วจ่ายตอนเชคเอาท์อย่างที่บอกไปว่าอโกด้าก็ดีนะแต่บางที่หักครึ่งนึงผ่านบัตร แล้วโหลดแอพไว้บนมือถือเชคอินสะดวกมีแผนที่บอก

การเลือกที่พักให้ดูรีวิวและความเห็นจากผู้เข้าพัก แล้วระบุไปด้วยว่าอยากได้ Best view ราคามีตั้งแต่ ร้อยกว่าไปจนหลักหมื่น เอาจริงๆ ไม่เกินห้าร้อยก็นอนสบายแล้ว หารกันอีกอะโหยสบาย ยิ่งเป็นโฮสเทลนอนรวมยิ่งถูกแต่กลัวฝรั่งชวนคุยไม่ได้เด้อ 555555555

เราเลยรวบรวมที่พักที่เราไปพักมาแล้วให้ดู เรานอนแต่ละวันแทบไม่ซ้ำกัน เพราะคิดว่าไปแล้วไม่อยากเจอวิวเดิม ถ้าอันไหนไม่ดีอีกวันจะได้ไม่ต้องทน เป็นแงะเหมือนจะความคิดดี ป๊าวว การที่เรานอนแต่ละที่ไม่ซ้ำกันจะมีปัญหาตอนเชคอินเชคเอาท์เพราะต้องออกก่อนเที่ยงเพื่อไปเชคอินอีกที แอบวุ่นวานวายเบาๆแต่สนุกดี 55555เดินหาที่พักกันขาลาก

#วิธีหาที่พักให้ง่ายขึ้นคือดูชื่อถนนแล้วเลขที่บ้านด้านหน้า

Hanoi Marriotte Hotel / 499B 

49 Luong Ngoc Quyen Streetm,

เป็นห้องพักแบบสามเตียง ชั้น 5 FREE WIFI อยู่แถว 36 Hanoi Street ย่านกลางเมืองเลยก็ว่าได้เดินไปถนนคนเดิน ทะเลสาบหว่านเกี๋ยม แลนด์มาร์กต่างๆได้สะดวก ของกินเพียบ แต่วันแรกทีไปถึงหายากมาก เปิดแผนที่เดินย้อนไปย้อนมาอยู่หน้าที่พักนานมากจนพนักงานเหมือนจะรู้ว่าเราตามหาอยู่ เดินมาถามชื่อถึงได้เรื่องระบุตอนจองไว้ว่า Best view จ้าเบสวิวไปอีกชั้นห้าเดินขึ้นบันไดยิกเลย 5555 ห้องพักมีแอร์ เครื่องทำน้ำอุ่น อ่างอาบน้ำ และความหลอนเบาๆ คือห้องดูไม่เก่านะแต่เฟอร์นิเจอร์เป็นๆไม้ทรงจีนๆ ห้องเราดันอยู่ตรงข้ามกับห้องเก็บของหลอนมั้ยถามใจดู แต่วิวดี

Hanoi Lucky Guest House 2 /397B

91A Hang Ma, SAPa

ห้องพักแบบเตียงเดี่ยว ห้องเล็กแต่สะอาดไม่อึดอัด มีเครื่องปรับน้ำอุ่น ทีวีจอแบน FREE WIFI ไม่มีอาหารเช้า อยู่ใจกลางเมืองย่านฮานอยไม่ไกลจากที่แรกมาก เรานอนที่นี่สองคืนเลยวันที่สองกับสุดท้ายก่อนกลับ พนักงานน่ารักดีค่ะ เราฟังสำเนียงเค้าพูดยากมากนางก็พยายามเขียนคุยกับเรา 55555 เราซื้อตั๋วรถนอนไปซาปากับแท๊กซี่ไปกลับสนามบินที่นี่เลย

Phuong Nam Hotel /711B

033 Fanxipang Street, Sa Pa,

อยู่ไม่ไกลจากโบสถ์ที่ซาปาค่ะ เป็นที่พักที่วิวดีมากกกกกกวิวหน้าต่างชนะเลิศ แถมมีระเบียงรวมวิวภูเขา วันที่เราไปอากาศหนาวมาก วิวหมอกนี่มาเต็ม ห้องพักเตียงเดี่ยว ทีวีจอแบเคเบิลFREE WIFI  เครื่องทำน้ำอุ่น  แถมเตียงมีฮีทเตอร์ อาหารเช้าแบบบุฟเฟ่แต่เป็นอาหารทั่วไปนะ ยกให้เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดที่เราพักในซาปาเลย

Villa Sapa /499B

18 Thac Bac, ซาปา

เป็นที่พักที่สงบมาก สงบเกิ๊นนน ไม่ไกลจากกลางเมืองมาก แต่ทางเดินขึ้นจะเหนื่อยนิดนึง 555555 เป็นที่พักขนาดใหญ่ สวยดีนะ แต่ด้วยความที่มันใหญ่ สงบนี่แหละทำเราหลอนมาก ห้องพักที่เราพักเป็นเตียงคู่ มีระเบียงแต่ไม่มีวิว มีอ่างอาบน้ำ ทีวีเคเบิลจอแบน ไฟสลัวๆ ถ้าอยากได้ฮีทเตอร์ที่เตียงต้องขอพนักงานนะคะ ตอนเช้ามื้อเช้าหมอกจะลงหน้าที่พักพอดีอันนี้แอบเริศ แต่หลอนยังไม่ให้ผ่าน555555

Green Valley Hotel/  410B

45 Muong Hoa, ซาปา

โรงแรมนี้อยู่แถวๆตลาดข้างโบสถ์ ข้างทางจะเห็นวิวภูเขา ห้องพักที่เราพักเป็นเตียงเดี่ยวสามเตียง บ้าเอ้ยยยยมาสองคนมีสามเตียงทำไมละ เลือกนอนไม่ถูกเลย ความสะอาดกับความสะดวกสบายถือว่าโอเค มีน้ำอุ่น ฮีทเตอร์(พังสองตัวเยี่ยม!) ไม่มีทีวี แต่มีไวไฟกับอาหารเช้า เรียกได้ว่ามีไว้สำหรับพักนอนอย่างเดียวจริงๆ ด้านล่างจะมีบาร์และโต๊ะสนุ๊กด้วย ถ้าใครอยากได้ห้องมีวิวต้องระบุกับรีเซปชั่นด้วย

Cat Cat View Hotel 1350B

46 Fan Xi Pang Road

โรงแรมนี้อยู่ถนนเดียวกันกับ Phuong Nam Hotel และทางไปหมู่บ้านCATCAT  มองด้านหน้าจะคิดว่าเป็นโรงแรมเล็กๆแต่เข้ามาด้านในมีลิฟต์ขึ้นไปด้านบนและเดินต่อไปได้อีกใหญ่พอสมควร วิวดีมากเห็นเมืองเห็นภูเขา มีโซนที่นั่งพักผ่อนดูวิว มีห้องอาหาร เบรกฟาสต์ตอนเช้าจะให้เลือกเอา ห้องที่เราเลือกเป็นเตียงเดี่ยว ชั้น 5 ห้องไม่ใหญ่มากแต่สะอาด มีทีวีเคเบิล เครื่องทำน้ำอุ่น อ่างอาบน้ำ ฮีทเตอร์ที่เตียง คือพักแล้วสบายใจตามราคา แต่ห้องที่เราพักไวไฟกากมากเหมือนมาไม่ถึง 5555555 เฟลเรื่องเดียวจริงๆ

เข้าเรื่อง!

DAY 1  X  Hanoi

ก่อนวันเดินทางอย่างที่บอกไปตอนแรกว่าให้จองน้ำหนักกระเป๋าล่วงหน้าเลยดีกว่าไปลุ้นหน้างานว่าจะพอมั้ย กลัวหนาวววเลยเอาเสื้อหนาวไปเยอะ 5555แต่ถึงเวลาใส่แค่ไม่กี่ตัว ไปด่านตรวจคนเข้าเมือสนามบิน ควรพกปากกาไปด้วยค่ะ คือต่อคิวรอแล้วไม่รู้ว่าเขียนไรบ้างโดนไล่มาเขียนใหม่แม่เจ้าต่อแถวใหม่เกือบขึ้นเครื่องไม่ทัน ตอนลงจากสนามบินครั้งแรก แบบอู้หุววนี่เรามาถึงเวียดนามแล้วสินะ อากาศเย็นขึ้นอย่างชัดเจน

เราแลกเงินดอลล่าจากไทยที่เคาเตอร์ธนาคารไรสักอย่าง พนักงานถามจะไปไหนคะ พม่าหรอ กรีดดดดดดดด เวียดนามค่ะพี่! หน้าตาหนูดูเหมือนคนนจะกลับบ้านหรอคะ 55555 แล้วมาแลกเป็นเงินดองอีกทีที่สนามบินนอยไบ แลกได้ 5,621,250 แต่ได้เงินมาแค่ 5,621,000 เรายืนนับเงินแล้วงงคะ ขาด250ป่ะวะ เดินออกมาก็ยังงงนี่โดนโกงปะเนี่ย ป๊าววววววเวียดนามแบงค์เล็กสุดคือ 1,000 พึ่งมาอ๋อตอนจะกลับ

ทีนี้ซื้อซิมโทรศัพท์ได้ที่เคาเตอร์ข้างๆที่แลกเงินได้เลย ทั้งหมดนี้จะอยู่บริเวณใกล้ทางออก เราใช้ Simของ Viettel แพคเกจแรกเลย 150,000 ดอง 7usd เป็น data unlimited โทรไม่ได้ใช้แน่นอน แล้วมาแชร์ไวไฟกัน พอออกนอกสนามบินไปลองใช้เน๊ตเห้ยทำไมไม่ขยับโดนหลอกปะเนี่ย จริงๆคือรอสักพักนึงก่อนเน๊ตแรงใช้ได้

การเดินทางเข้าไปในตัวเมืองเวียดนามมีหลายวิธี เหมาแท็กซี่ไปเอง ให้แท็กซี่จากโรงแรมมารับ รถบัส หรือรถเมล์ ด้วยความที่ไม่คุ้นแต่อ่านมาว่าให้นั่งรถเมล์สาย 17 ก็เดินหาป้ายโลด บางตำราพันทิปบอกให้ออกจากสนามบินไปทางขวา เราก็เดินตามภาพเลยนะ เดินไปเรื่อย ไม่ถึงสักทีไปทำหน้างงใส่คนเวียดนามที่ยืนอยู่ข้างถนน เค้าใจดีมากถามจะไปไหน  ตอนนั้นภาษาอังกฤษคือเบสิคประถมวัยมาก ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเค้าก็พยายามมากเลยนะพูดหลายรอบมาก สรุปคือมาผิดทางให้กลับไปที่เดิม เรานี่ยกมือไหว้ขอบคุณวิ่งหอบกลับมาที่เดิม

#เล่ามาสะยาว มานี่เชื่อเจ้เจ้จะพาไปหาป้ายรถเมล์ ออกจากสนามบิน เดินตรงไปทางซ้ายเรื่อยๆ เรื่อยๆจนกว่าจะเจอป้อมยาม มองไปข้างหน้าจะมีป้ายซัมซุงพุ่งตรงไปจะเจอ รถเมล์จอดอยู่หลายคัน สิริรวมเกือบกิโล

รถเมล์สาย 17 จะไปแถวในเมืองฮานอย ตั๋ว 9,000ดอง นั่งไปเกือบชมพอถึงสะพานเหล็ก ให้เตรียมตัวลงรถจะไปจอดที่ป้ายรถเมล์ยาวๆให้ลงตรงนี้แล้วเปิดจีพีเอสไปที่พัก

ตอนนี้เป็นตอนที่สนุกมากแบกเป้คนละใบ เดินเปิดจีพีเอสไปย่านถนน 36 Hanoi Street  ระหว่างทางเหมือนเดินอยู่ในสำเพ็งผสมข้าวสาร มีร้านขายของ ขนม ผักผลไม้ เสื้อผ้าเยอะมากตั้งเรียงกัน มีแม่ค้าหาบเร่แบกของมาขาย บ้างก็ถีบจักรยาน รถซิกโคล่สีแดงแบบสามล้อถีบแถวบ้านเรา เอออคล้ายๆบ้านเราแต่ก็แปลกตาดีเหมือนอยู่ในเมืองที่พัฒนาแล้วแต่คนยังอยู่ในวัฒนธรรมเดิมอยู่เลย

ที่ปวดหัวสุดๆคือรถ คือไม่เคยประสบพบเจออะไรขนาดนี้มาก่อน เราเดินข้างถนนแต่รถพร้อมจะเบียดเราไปสิงอยู่ในร้านค้าตลอดเวลา 555555 บีบแตรกันจ้าละหวั่น หาเลนไม่เจอ คือปวดหัวต้องเดินตรงไหน ข้ามถนนไม่ได้ เป็นประเทศไทยด่าพ่อกันรัวๆแน่ ต้องตั้งสติพุธโธอยู่ไปสักพักจะชินเอง

ที่พักแรกของเราคือ Hanoi Marriotte Hotel     จีพีเอสพาเรามาที่หน้าที่พักแล้วนะ แต่เราไม่เจอ หาบ้านเลขที่ก็ยังไม่เจอวนไปวนมาผีหลอกปะเนี่ย จนพนักงานผญเดินมาสะกิด ว่าชื่อนี้ที่จองไว้หรือเปล่าแล้วชี้ไปข้างหลังเรา คือละ55555รูปไม่เหมือนในบุคกิ้งเลยฟะ เราได้พักชั้น 5 พกพามาด้วยความหลอน ห้องมีสามเตียง มากันสองคนโว้ยยย ห้องบรรยากาศเก่าๆฝั่งตรงข้ามเป็นห้องเก็บของสภาพฝุ่นเกาะแถมเปิดประตูทิ้งไว้ทำไมไม่ปิด! เพราะเราเลือก bestviewไว้เลยได้ห้องนี้ เป็นวิวเมืองฮานอยถือว่าให้อภัย

เก็บของแล้วมาตะลุยฮานอยวันแรกดีกว่า เราไม่ค่อยรู้ทางค่ะ แต่ถนนแต่ละเส้นจะเชื่อมกันเป็นเหมือนซอย แต่ละซอยเหมือนแบ่งไว้ว่าซอยนี้ขายเสื้อซอยนี้ขายของฝาก ซอยนี้เป็นแหล่งอุปกรณ์ช่าง เดินไปดูนู่นดูนี่ข้างทาง ส่วนใหญ่เป็นเหมือนแหล่งนักท่องเที่ยว มีร้านอาหารเวียดนามเยอะ ที่พักทุกซอย ฝรั่งเพียบ

ซอยเครื่องประดับ ทอง เพชร ซอยเสื้อผ้า ซอยเครื่องมือช่าง สารพัดซอยแยกกัน เราว่าแบบนี้ดีไม่ต้องเดินหาให้วุ่น

บางร้านที่เราไปยืนหน้าร้านเค้า ป้าออกมาตีตูดเราเฉยเลย ยืนแปปเดียวเองมั้ยล้าาาา TT ตอนเย็นเราเดินหาอะไรกินแถวที่พักเจอซานตาครอสด้วย ขอเข้าไปถ่ายรูปนางก็กวักมือเรียกบอกให้บอยเฟรนส์เธอมาถ่ายด้วยสิ อ๋อยเขินนนนนนนน

ร้านรวงที่นี่เริ่มเอาเครื่องประดับเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่มาขายกันแล้วทำให้มั้งถนนเต็มไปด้วยสายรุ้งและต้นคริสต์มาส

มือแรกที่ฝากท้องไว้ที่เวียดนามแน่นอนต้องเป็นเฝอ สั่งมั่วๆชี้ตามภาพกันไป ได้มาอันนี้ เฝอ มีหมูกับเส้นเล็ก  น้ำเหมือนจะเผ็ดคำแรกที่ชิมเข้าไปจืดดดดดมาก อีกชามคล้ายกันแต่เป็นแบบแห้งใส่ผักอร่อยกว่า สั่งเพิ่มมาเป็นป๊อเปี๊ยะอันนี้อร่อยดี ที่สำคัญเบียร์เวียดนามถูกกกก 15,000ดอง น้ำเปล่าแพงกว่าอีก ส่วนน้ำผลไม้เราสั่งสัปประรดปั่น เรางงมากว่าเค้าปั่นยังไงคือมันไม่เย็นเลย ประแหล่มๆมากT^T

กลางคืนที่นี้หนาวพอสมควรเลย แถวถนน  36 Hanoi Street จะมีคนออกมาเปิดเพลง นั่งกินเบียร์กันเยอะมากเต็มถนน ดูมีสีสันดี เราเองก็ออกมาเดินเดินไปเดินมาจนต้องจัดข้าวรอบดึกไปอีกรอบ

DAY2  X HANOI / Hoàn Kiếm / St.Joseph church

เช้าเราเชคเอาท์พร้อมจ่ายเงินเป็นเงินดองแล้วเดินหาที่พักอีกที่ๆจองไว้ ชื่อHanoi Lucky Guest House 2อยู่แถวๆร้านขายของตกแต่งคริสมาสต์เลย ที่นี่พนักงานดีมาก เวลาเราไม่เข้าใจว่าพูดอะไรรีเซปชั่นจะพยายามเขียนคุยกะเรา5555 เราจองรถบัสไปซาปาจากที่นี่ ตอนแรกเราหาข้อมูลมาตั้งใจจะจองกับ sapa express 17Us พอลองถามพนักงานเค้าจองให้เราของ Camelbus 14Usเอง พอไปถึงซาปามีถูกกว่านี้อีกคือไร 555555 บอกแล้วอย่าเชื่อรีวิวต้องไปเจอกับตัวเอง

วันนี้ตั้งใจจะไปทะเลสาปหว่านเกี๋ยมกับโบสถ์St.Joseph แลนด์มาร์กสำคัญในฮานอย วิธีง่ายๆแบบอธิบายไม่ยากคือเปิดจีพีเอสไป เดินได้เรื่อยๆไม่ไกลมาก สองที่นี้อยู่ใกล้กัน

ทะเลสาบหวานเกี๋ยมม (ทะเลสาบคืนดาบ) มีประวัติด้วยนะบอกว่าพระเจ้าเลไทตูสู้ชนะพวกหมิงเลยจะมาคืนดาบให้เต่าศักสิทธิ์ พอมาถึงเต่าก็ฉกดาบลงทะเลหายต๋อมไปเลย เลยชื่อทะเลสาบคืนดาบ มองไปตรงกลางจะเจอหอคอยเต่า เค้าบอกว่าเคยมีคนเจอเต่าใหญ่ในทะเลสาปด้วย อีกมุมจะมีสะพานแดงเทฮุก ข้ามเข้าวัดหง็อกเซิน(เนินหยก) คนมาทีนี่เยอะมากถ่ายรูปยากนิดนึง

เดินตรงจากหอคอยเต่ามาจะเจอโบสถ์St.Joseph  เป็นโบสถ์สไตล์โกธิค เก่าแก่ที่สุดในฮานอยแล้วสร้างตอนฝรั่งเศสมาล่าอาณานิคม สวยยยยแต่เข้าไปข้างในไม่ได้

ตึกรามบ้านช่องที่นี่จะเป็นทรงสูง เหมือนทาวเฮาส์บ้านเรา 5 ชั้น 8ชั้น สูงได้อีกเดินขึ้นบันไดกันยิก ทรงฝรั่งเศส ผสมเวียดนาม บอกไม่ถูกเอาเป็นว่า ฟิวคล้ายๆบ้านเราแถวเจริญกรุง เมืองเก่าภูะเก็ตไรงั้น

ระหว่างทางเราแวะซื้อขนมปังปาเต๊ะ อร่อยยย เหมือนเอาขนมปังแข็งๆมาใส่ไส้ใส่ผักเอาเขาเครื่องอบแปปนึง ส่วนความอร่อยแล้วแต่เจ้าจริงๆ เจ้าที่เรากินอยู่แถวโบสถ์

ที่พีคคือโดนโกงของจริง เราเห็นแม่ค้าหาบเร่ขายขนมปังโรยน้ำตาล คือน่ากินมากอยากลอง เลยถามราคา นางบอกว่าชิ้นละ10,000 ดอง เราเลยซื้อสามชิ้น แต่นางหยิบใส่ถุงให้เรา6 ชิ้น เราก็พูดอังกฤษนะไม่เอาเอาแค่สามชิ้น เค้าก็ไม่ยอมหยิบใส่ถุงให้เสร็จสรรพเหมือนพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ด้วยเราก็ไม่รู้จะเถียงยังไง ปรากฏนางคิดเงิน 100,000ดอง 6 ชิ้นต้อง 60,000 ดองสิ เรากำลังนับเงินแล้วนางก็หยิบเงินจากมือเราไปเลย เอองงยืนงงแบบทำไรไม่ได้เพราะนางเดินหนีไปแล้ว สรุปโง่เอง555555555

มาต่อกันแถวๆทะเลสาบคืนดาบจะมีร้านกาแฟที่มีชั้นลอยด้านบนไว้ชมวิว ที่เวียดนามการชงกาแฟแบบใช้ที่กรองแสตนเลสเป็นที่นิยมมาก ถึงกับเป็นของฝากกันเลยทีเดียวแต่เราดันหาร้านที่ตั้งใจจะไปไม่ได้ เลยลงเอยที่ร้านกาแฟที่เป็นจุดเด่นในย่านนี้  Highland coffee ด้านบนจะมีชั้นลอยไว้สำหรับนั่งชมวิวเมืองฮานอย ตอนนั้นเป็นเวลาใกล้เย็น จะเห็นทะเลสาบหวานเกี๋ยมยามเย็น วิวน้ำพุกลางเมือง การสัญจรไปมาที่ชวนปวดหัวของคนที่นี่  กาแฟรสชาติทั่วไปราคา20,000 up ที่แปลกคือตอนสั่งเสร็จเค้าจะให้ป้ายแท๊กอะไรมาสักอย่าง คือตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าเอาไว้ทำไร สักพักมันจะร้องเราก็งงแบบไรวะ ทำไมมันดัง  คือถ้ากาแฟเสร็จเค้าจะเรียกเราให้ไปหยิบที่เคาเตอร์จากอุปกรณ์นี้ 55555

ถ้าอยากเดินเที่ยวกว่านี้แถวนั้นๆจะมีพิพิธภัณฑ์ ตลาด Dong Xuan Market  การแสดงหุ่นกระบอกน้ำ สามารถเดินชมได้เรื่อยๆแต่เราขอเลือกไปเดินตลาดที่ถนนคนเดินแถวDong Xuan Market

คนมาเดินเยอะ จะเริ่มตั้งร้านกันมืดๆ มาเดินสักสองทุ่มเป็นต้นไปกำลังดี เหมือนตลาดบ้านเราฟิวเดียวกันของถูกมีตั้งแต่แฮนเมดยันสินค้าแฟชั่น ของกินแน่น ของเซลล์ก็มา คนมาเดินกันเยอะ คนไทยก็เยอะ 5555 หนุ่มๆเวียดนามที่นี่เราว่าหน้าตาเฉยๆนะ จะตัวเล็กๆ ตี๋ๆบ้าง สาวๆจะไม่ค่อยเต่งหน้า ใสใสไปอีก

DAY3 X  SAPA 1st TIME

เช้านี้เราตื่นแต่เช้า เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปซาปา จะมีรถมารับที่หน้าเกสเฮาส์ไปส่งรวมกันแล้วรอรถบัสนอนมารับไปซาปาอีกที ฝรั่งทั้งคันเลยค่ะสิ่งแปลกปลอมในรถคนนี้ก็คือ…..เราสองคน55555

การเดินทางใช้เวลา 5 ชม พึ่งเข้าใจคำว่ารถนอนก็วันนี้นอนจริงๆจะแบ่งเป็นสามแถว ซ้าย กลาง ขวา เป็นที่นั่งแบบนอนมีผ้าห่มให้นอนสบายมาก เราเลือกนั่งติดหน้าต่างได้ชมวิวไปเรื่อยๆอีก มีไวไฟในรถด้วย

จากวิวเมืองตึกรามบ้านช่องตื่นมาอีกทีอยู่โซนท้องนา ทุ่งข้าว นาสลับขั้นบันได วิววภูเขา ถ้าเปิดหน้าต่างได้คงสดชื่นเลยแหละ อากาศเย็นๆ รถจะวิ่งไปลาวไกถ้าใครนั่งรถไฟมาต้องมาลงที่นี่แล้วต่อรถไปซาปาอีกที

เริ่มเข้าเมืองซาปาแล้วจอดที่หน้าทัวส์ของ Camelbus ลงรถมาอากาศหนาวมากกกกกกกกกกก เย็นเฉียบ วันนั้นเป็นวันที่อากาศตอนกลางวันหนาวที่สุดน่าจะประมาน 6 องศาได้ รถที่นี่ไม่เยอะและเสียงบีบแตรเท่าฮานอย ดูสงบๆ อากาศดี วิวดี โรแมนติก เราเดินผ่านกลางเมืองไปหาที่พัก

Phuong Nam Hotel อยู่ไม่ไกลจากโบสถ์ และกลางเมืองมากวิวดีเริศ เปิดหน้าต่างไปเจอหมอกและภูเขาโอ้ยดี ห้องสะอาดประทับใจ5555555 แต่รีเซปชั่นฟังยากไปนิด อยู่มาสามวันเริ่มชินบ้างแล้ว

มาถึงที่นี่ก็เวลาเย็นๆแล้วตั้งใจออกไปหาเมนูชาบู สุกี้เวียดนาม ได้ยินมาว่าต้องลอง เราเดินไปเจอโซนร้านชาบูฮอทพอทตรงข้ามโบสถ์ เหมือนรวมหลายร้านตอนแรกเดินเช้าไปแบบอย่างรุ้ว่าคืออะไร สักพักหลวมตัวไปนั่งในร้านเฉย เค้าจะมีหม้อมีเมนูให้เลือกว่าสั่งเซตอะไร แล้วมีปิ้งย่างหน้าร้าน เราก็นึกว่าบุฟเฟ่แบบบ้านเราสั่งเลยจ้าจัดเต็มกับซาปาวันแรก

…โดนไป 835,0000 ดอง แม่จ๋าหมดไปเกือบล้านนนนนน หมดตัวแย้วววว ใครมาไม่รุ้ต้องเข้าใจใหม่แบบเรานะคะว่าปิ้งย่างหน้าร้านคิดเป็นไม้ ไม่รวมกับราคาฮอทพอท แต่โดยรวมแล้วรสชาติโอเคเลย อร่อย อิ่มแบบแน่นต้องขอเอาปิ้งย่างกลับไปกินที่ห้อง 5555

เราสองคนเลือกมาเดินเล่นในเมืองตอนกลางคืนนี่แหละ บางร้านเปิดไฟ บางร้านเหมือนเป็นร้านเหล้ามีดนตรีดังมาก คนก็แฮ่กันไปรวมอยู่ที่นั่น จุดเด่นของซาปาในเมืองคงเป็นทะเลสาบ ในรูปสวยมากเหมือนอยู่สวิตเซอแลนด์ ซึ่งช่วงที่เรามามัน…..ไม่มีน้ำ แม่มมมมมเหมือนกำลังก่อสร้างขุดสระอยู่ 55555 เราเดินเลียบริมทะเลสาบ(ไม่มีน้ำ)ไปเรื่อยๆ อากาศหนาวสั่นมาเต็มทั้งเสื้อคอเต่า แจคเก็ตหนา ถุงเท้าถุงมือ ผ้าพันคอ หมวกไหมพรม เกือบเอาไม่อยู่ เดินวนรอบทะเลสาบกันสองคน แสงไฟจากหน้าต่างบ้านส่องลงมา เงียบๆ อากาศเย็นๆโรแมนติกไปอี๊กกกกกก

#ไม่มีรูปหนาวจนมือสั่นนนนนไปหมดดด

DAY4 X Fansipan Mountain 

วางแผนกันเมื่อคืนว่าวันนี้จะเช่ามอเตอร์ไซต์ขับไปภูเขาฟานซีปาน ทานเบรกฟาสต์ที่โรงแรม คือดีมากเป็นแบบบุฟเฟ่อยากกินไรก็ตัก อาหารรสชาติทั่วไป เชคเอาท์ไปอีกที่พักนึงคือ Sapa villa ระหว่างทางไปก็ตัดสินใจเช่ามอเตอร์ไซค์เลย ร้านเช่ามอเตอรไซต์ส่วนใหญ่จะอยู่ข้างถนน หรือไม่ก็สอบถามจากโรงแรมได้เลย ราคาเวฟเกียร์ธรรมดาจะอยู่ที่ 70,000ดอง ยามาฮ่าเกียร์ออโต้ 100,000ดอง ต้องจ่ายเงินแลกพาสปอร์ตไว้ และนำรถกลับมาคืนตอนหกโมงเลทได้ถึงทุ่มนึง เค้าจะให้หมวกกันน๊อคมาสองใบ  เราเลยขับไปเชคอินที่ Villasapa ไปตามจีพีเอสหาไม่เจอค่ะ แต่มีสาวเวียดนามใจดีช่วยดูทางแล้วพาไปส่งน่ารักมากกก เธอเล่าด้วยนะว่าเคยมาประเทศไทยชอบมากเพราะมาช๊อปปิ้ง

ถึงที่พัก โรงแรมใหญ่มากเปนไม้สวยดีนะ แต่ไม่มีคนอยู่เลย = = รีเซปชั่นหาย ตะโกนเฮลโหลหลายครั้งคือเงียบ เรานั่งรอสักพักได้ยินเสียงคนหัวเราะ อยู่ทางบันไดลงไปชั้นล่าง เลยเดินลงไปดู คือมีพนักงานทำอาหารอยู่แต่เราพูดด้วยนางก็ไม่ตอบกลับ คือหลอนงะ เราก็นั่งรอคิดจะเปลี่ยนใจไปที่อื่น ก็มีคนเดินมา เราก็ติดต่อว่าจองไว้แล้วเหมือนเค้าไม่รู้เรื่องอีกโทรตามอีกคนมาช่วยดูให้ พอคุยเรียบร้อยให้กุญแจมา ห้องมืดๆไฟส้ม มีสองเตียงไม่มีวิว คือกลัวอ่ะ นี่ตอนกลางวันเองนะ เลยเก็บกระเป๋าออกมาเที่ยวก่อน

เราแวะไปเติมน้ำมันตามแผนที่ๆโรงแรมเก่าให้มา ตั้งใจจะเติม 4 ลิตรไปฟานซีปานกับหมู่บ้านตาฟาน ชูมือ4นิ้วให้เด็กปั้ม แม่มเติมมาให้ 40,000ดอง บ้าตาย 555555555 ได้สองลิตรจะเติมอีกทีคิวยาวมาก เอาเถอะจ้าสองลิตรก็ได้ (ถ้าเราเดินทางไปหลายที่เติมสัก3-4ลิตรกำลังดีค่ะ แต่เราไปฟานซีปานมา2ลิตรพอดีเลย)

ขาออกมาจากปั้มเราสองคนรู้ตัวแล้วว่าลืมหมวกกันน็อคไว้ที่โรงแรม ที่นี่มีกฎหมายชัดเจนว่าต้องสวมหมวกกันน็อค มีใบขับขี่คนที่นี่สวมทุกคน เลยจะวนกลับไปเอาหมวก แต่พีคเลยพีคมาก ตำรวจมาตั้งด่านไรตอนนี้ ยืนขวางถนนใช้แท่งไฟโบกยิก คิดในใจเชี่ยแล้ว เราจอดตำรวจก็บรรเลงเลยค่ะ ทำไมไม่ใส่หมวก มีใบขับขี่ไหม ขอดูหน่อย เรานี่นึกคำไม่ทันเลยตื่นเต้น55555 บอกเค้าไปว่าหนูเป็นคนไทยมาเที่ยวซาปารู้ตัวมะกี้ว่าลืมหมวกกำลังจะกลับไปเอา เพิ่งเช่ารถมาเมื่อกี้ไม่มีใบขับขี่ TT ความรู้สึกเหมือนเป็นต่างด้าวไม่มีบัตรเลยอ่ะ ตอนแรกเหมือนเค้าจะไม่ยอมแต่เรากะพูดอีกหนูกำลังจะกลับไปเอาหมวกโว้ยยยย เค้าเลยบอกให้เดินไปเอาหมวกมาแล้วกลับมาเอารถที่นี่ ค่ะ…กลับไปเอาหมวกด้วยการเดิน! Villa sapaอยู่ไกลมากกกกกต้องเดินขึ้นทางชันนิดนึง แต่ไม่มีทางเลือกเสียเวลามามากแล้ว แฟนเราด้วยความจิตใจดีที่พึ่งจะเห็นในตัวมัน 55555 บอกเธออยู่เนี่ยเดี๋ยวเค้าไปเอาเอง ในใจแม่งต้องคิดว่าชั้นเป็นภาระมันแน่ๆ ถ้าเดินไปด้วยกันคงถึงฟานซีปานพรุ่งนี้ เชอะ

เรากลับมาเอารถที่เดิม ตำรวจไม่สนใจเราเลยอ่ะ อยู่ดีๆก็ขับรถออกไปทิ้งเราไว้กับความงงว่าให้กูตื่นเต้นทำไมเนี่ย

การขับรถขึ้นไปที่ฟานซีปานเราใช้กับจีพีเอส จริงๆจะขับตามแผนที่ก็ได้แต่ช่วงแรกๆจะงงว่าออกจากเมืองทางไหน ระยะทางประมาน 10 กิโลตามถนนซาปา – เดียนเบียนฟู ชายแดนประเทศจีน ไปถึงน้ำตกSilver รถวิ่งเลนส์ขวาควรบีบบแตรให้สัญญาณรถที่สวนมาเพราะว่าจะมองไม่เห็นแล้วรถที่นี่ขับเร็ว ถ้ารถใหญ่มาด้านหลังก็จะขับแซงเรา

เส้นทางแถวนี้สวยมาก จะผ่านเทือกเขาหว่าง เลียน เซินที่สูงที่สุดของอินโดจีน มีฉายาว่า ‘แอลป์แห่งอ่าวตังเกี๋ย’ ยอดสูงสุดก็คือยอดเขาฟาน ซี ปันสูง 3,143เมตร  ข้างทางแถวนี้เหมือนยังไม่ค่อยพัฒนา มองลงไปด้านล่างเป็นหมู่บ้านชาวเขา และเป็นนาขั้นบันไดที่ชาวบ้านเพาะปลูก ช่วงนี้หน้าหนาวนาเลยทำให้ไม่เป็นสีทองแบบในภาพ ปกติชาวบ้านที่นี่จะปลูกข้าวกันตามวิถีดั้งเดิมปีละครั้ง จะปลูกจนถึงเก็บเกี่ยวกันในช่วงเดือน ก.ค. – ต้น ก.ย. ของทุกปี

ระหว่างทางจะผ่านน้ำตกซิลเวอร์ ที่ไหลเป็นชั้นๆอยู่ริมถนน สามารถมองเห็นได้ตั้งแต่ไกล ความสูงประมาณ 100 เมตร จะมีที่ขายตั๋วให้เราเข้าไปชมด้านในได้

เราขับไปต่อเรื่อยๆ เส้นทางถนนจะคดโค้งไปตามภูเขา จนมาถึงจุดที่เรียกว่าสูงสุดของถนนในประเทศเวียดนาม แวะพักกันที่(Kính chào quý khách) ป้ายด้านหน้าสีเขียวเบอเร่อ ด้านในจะขายตั๋วให้เราเข้าชม love waterfall และgolden stream พนักงานพูดภาษาไทยได้ด้วยน่ารักก แต่เราเลือกเดินขึ้นบันไดตรงด้านหน้าขึ้นไปที่หอระฆังด้านบน

ตรงนี้เป็นจุดชมวิวสูงที่นึงเลยในแถวนี้ ทิวเขาหว่าง เลียน เซินและยอดเขาฟานซีปาน อยู่ตรงหน้าไม่อยากบรรยายยคือดีที่ขับรถมาถึงนี้ TT ถ่ายไม่สวยของจริงเค้าดีกว่าจริงๆแง้

ย้อนกลับมาขาลงยามเย็นก็จะเห็นวิวภูเขาในอีกมุมนึงที่แสงกำลังจะหมดไป อากาศหนาวขึ้นเรื่อยๆ สั่นจนกัดฟัน เราสองคนนั่งรอหมอกลงกันจนเย็น สรุปหมอกมาแบบประปรายมาก555555

ขาใช้เส้นทางเดิม มาถึงโรงแรมเข้าห้องโอโหทำไมมันหนาวงี้ ห้องก็ทึบๆ แฟนสะกิด แกว่ามันหนาวแปลกๆปะวะ พักห้องไหนยังไม่หนาวเท่านี้เลย โถ่ไอ้บ้านี่ก็บิ้วจัง น้ำเนิ้มไม่กล้าอาบ ทำใจอยู่นานมากชวนกันมาขอฮีทเตอร์ที่รีเซปชั่น พนักงานทำหน้างงใส่ทำท่าเหมือนจะไม่มีให้ เราเลยกลับไปด้านบน สักพักนางมาเคาะประตูแล้วก็พรวดเข้ามา โฮ้ยเอาฮีทเตอร์มาให้ตกอกตกใจหมด!

DAY5 X Hamrong

เช้านี้หมอกลงหนามากที่กลางเมืองและด้านหน้าที่พัก นี่คงเป็นเรื่องดีเรื่องเดียวของโรงแรมนี้ คือด้านหน้าเป็นโต๊ะทานอาหารหมอกก็ลงขาวหมดเลยเหมือนนั่งกินข้าวอยู่ในกาต้มน้ำอ่ะ รีบลงไปถ่ายรูปกลางถนนอัพเฟสบุคเพื่อนบอกเหมือนSilent Hillกับ walking deadแม่งงงงงหมดฟิลเลอ 555

วันนี้เราย้ายที่พักไปที่Green Valley Hotel เสร็จสรรพตั้งใจจะขึ้นไปที่ฮามลอง ฮามลองอยู่ไม่ไกลจากโบสถ์และจัตุรัสกลางเมือง เป็นจุดชมวิวที่จะเห็นทิวทัศน์เมืองซาปามุมสูงโดยรอบ เป็นเหมือนสวนสาธารณะที่เดินขึ้นเขาไปเรื่อยๆจะมีจุดชมวิวต่างๆให้ได้ถ่ายรูปกันกลับไปแน่นอน ค่าเข้าอยู่ที่ 70,000 ดองต่อคน มีทั้งหมด 23 จุดให้ได้ชมกัน โดยจุดที่เราจะขึ้นไปชมเมืองซาปาแบบพาโรนาม่าเรียกว่า San may หรือ cloud yard.

เจ้ามังกร เดินไปใกล้ๆมีเสียงด้วยนะตอนแรกนึกว่าหลอนไปเองโถ่วว และก็ไม่ต้องกลัวหิวเพราะด้านบนจะมีร้านค้าไว้บริการเราด้วย

เราเดินมาถึงจุดที่ 17 เริ่มงงว่าไปทางไหนต่อ 555555 ถามทางนักท่องเที่ยวก็พากันงงอีก สักพักเดินมารวมกันหาทางไปคราวยาร์ด พอถึงจุดที่20 Porcupine ด้านหน้าเป็นเหมือนภูเขาหินบังไว้ เห้ยทางตัน มองหน้ากันจะข้ามไปยังไง ในใจก็คิดสงสัยต้องปีนว่ะ สักพักฝรั่งเดินป่านไปทางซ้ายลอดถ้ำหายไปเฉย55555 อ้ออออต้องลอดถ้ำ

ในที่สุดเราก็เดินทางขึ้นมาถึง cloud yard ซาปาทั้งเมืองอยุ่ตรงหน้าช๊านนนน เสียดายไม่มีน้ำในทะเลสาบ ไม่งั้นคงสวยกว่านี้ ไม่อยากจะคิดภาพตอนหิมะตกว่าจะเป็นยังไง

ชีวิตกลางคืนที่ซาปา

ขอเขียนแยกออกมาดีกว่า ปกติชีวิตกลางคืนของคนที่นี่จะออกมานั่งเล่นกันที่จัตุรัสซาปาใกล้ๆกับโบสถ์ กิจกรรมที่เห็นเค้าชอบทำกันคือ ล้อมวงเล่นอะไรสักอย่างที่คล้ายๆตะกร้อเหมือนลูกขนไก่หนักๆเตะโยนกันไปมา บ้างก็เล่นฟุตซอล ดึกๆจะเห็นคู่รักมานั่งหนุงหนิงกันที่ลาน

รวมถึงสาวชาวพื้นเมืองแต่งตัวสวยๆชักชวนกันออกมาขายของ เช่นผ้า พวงกุญแจ ของพื้นเมืองที่ทำเอง เราเห็นเค้าเดินไปปักไปขายไป

ตกดึกเราชอบฝากท้องไว้กับร้านประจำที่ไม่ได้เขียนถึงในวันก่อนๆ ร้านนี้เป็นร้านเล็กๆอยู่ตรงซอยแถวThong tin center จะมีบรรไดเดินลงไปน่ากลัวนิดๆ คนขายเป็นสองสาวช่วยกันทำ เมนูง่ายๆ อาหารอร่อย ราคาไม่แพง พอๆกับอาหารตามสั่งบ้านเราเรากินมาหลายร้านก็ร้านนี่แหละถูกปากสุด

ที่พลาดไม่ได้ถ้ามาซาปาต้องมากินบาร์บีคิวปิ้งย่าง บ้านเราคงนึกถึงลูกชิ้น ที่นี่จะเป็นหมู เนื้อ ไก่ มันฝรั่ง เสียบเป็นไม้ๆละ 15.000 บางร้าน 20.000ดอง ที่อร่อยแล้วเรากินไปหลายไม้มากคือ เนื้อกับเห็ดเสียบไม้ อร่อยมากกกก เค้าจะมีน้ำจิ้มให้นั่งทานที่ร้าน ลืมบอกว่าร้านส่วนใหญ่ที่เวียดนามจะเป็นเก้าอี้ซักผ้าขนาดเล็กล้อมวง มีเก้าอี้ซ้อนด้วยถาดอยู่ตรงกลาง เวลามาเสิร์ฟก็ยกมาทั้งถาดเวลาล้างก็ยกไปทั้งถาด

อันนี้เป็นงานวันคริสต์มาสจัดที่โบสถ์ น่ารักมากเลยโชคดีที่มาช่วงนี้ คนเวียดนามและนักท่องเที่ยวจะมารวมกันที่โบสถ์เล่นดนตรี ร้องเพลง ดูไฟ มีโชว์เต้นรำด้านหลังโบสถ์นั่งกินกาแฟกันคึกคักมากๆ

ดึกๆบางวันก็มีคนมายืนเป่าขลุ่ยเล่นดนตรีเปิดหมวกตามมุมถนน ซุปเปอร์มาเก็ตที่นี่ก็ขายดีในเวลากลางคืน โดยเฉพาะเบียร์อากาศแบบนี้คงไม่พลาด ถ้าใครอยากซื้อของใช้ ขนมนมเนยซื้อที่ซุปเปอร์มาเก็ตจะถูกกว่าหาง่ายด้วยมีแทบทุกอย่าง

ชีวิตกลางวันที่ซาปา

ขอเล่าเป็นภาพแต่ละวันที่เราไปเดินในเมืองมาละกันเนอะ

บรรยากาศร้านเฝอธรรมดาๆกลางเมืองซาปา

ตลาดในซาปา

โรงเรียนเล็กๆกลางเมือง

ซาปาในวันที่ไร้น้ำใน…ทะเลสาบ

บ้านเมืองตึกสไตล์คลาสสิคแบบยุโรป

มโนว่านั่งอาบเเดดอยู่สวิตเซอแลนด์

ซากุระก็มามั้ยละ

 

มินิมาร์ทที่ศซาปาร้านนี้ขายของถูกของฝากเยอะด้วย วันที่เราไปเหมือนร้านจะโโนโจรบุกร้านด้วยแหละ UU

 

 

มุมถนนที่ชาวพื้นเมืองมาขายของกันตั้งแต่เช้ายันเย็น ทำไปขายไปไม่กลัวแดด กลัวฝน ศรีทนได้ สตรีที่นี่สตรองกันจริงๆ

 

พิซซ่าที่มาแล้วต้องลอง นี่ก็ยังสงสัยว่าต่างจากบ้านเรายังไง 55555

 

 

ร้านคนไทยขายถูก ลดกันรับปีใหม่ไปเล้ยยยจ้า  ของถูกที่ซาปาเยอะมาก แท้ไม่แท้ไม่รู้กระเป๋า The northface อุปกรณ์แบคแพคเพียบ

 

DAY6 X Catcat Vile

เช้านี้วุ่นวายมาก เพราะเราย้ายที่พักไปแถวที่แรก เดินไกลนิดนึงแล้วดันลิมพาสปอร์ตไว้ที่พักเก่า โชคดีมากที่เราถ่ายเอกสารสำรองกันเอาไว้ เลยกลับไปเอาอีกทีตอนเย็น (ถึงบอกว่าถ่ายเอกสารเก็บไว้ดีกว่า)

เชคอินกันที่ไปที่ Cat cat view hotel ไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านกัตกัตแต่อย่างใด แต่อยู่ใกล้ทางที่จะไปหมู่บ้านเท่านั้นเอง ที่พักที่นี่ราคาพันกว่าบาทแต่วิวดีบริการดี โรงแรมสวยห้องพักสะอาด ทางเข้าจะดูเล็กๆแต่ขึ้นลิฟท์มาด้านบนจะมีต่อไปด้านหลังอีกที มีที่นั่งเล่นชมวิวด้วยเสียอย่างเดียวไวไฟมาไม่ถึงห้องช๊าน

มาพัก Catcatview hotelก็ต้องไปหมู่บ้านกัตกัต หมู่บ้านกัตกัตเป็นหมู่บ้านชาวเขาที่ทำนาอยู่ในหุบเขา ปกติเราคงชินกับคำว่าชาวเขาที่อยู่บนเขากันสินะ เส้นทางจะเดินผ่านนาขั้นบันไดไปเรื่อยๆ ชมวิถีชีวิตของชาวพื้นเมืองที่กำลังทำนาบ้าง เย็บผ้า บ้างทำงาน ขายของพื้นเมือง และชีวิตของเด็กๆที่หมู่บ้าน

ระยะทางจากที่พักไป 3 กิโล ตอนแรกอยากจะเช่ามาเตอร์ไซไป แต่อีแฟนนี่ก็ห้ามด้วยจิตวิญาณการเดินเขามาตลอดทั้งปี 3กิโลสบายๆ แกแบกชั้นไหมละแหม! เอาเถอะอออกเดินทาง5555

เดินไปตามถนนเรื่อยๆจะเจอทางโค้งที่เริ่มมองเห็นนาขันบันไดอยู่ริบๆ มาเห็นกับตาตัวเองพึ่งจะอ๋อว่าที่เคาทำนาขั้นบันได้เพราะเวลาน้ำไหลผ่านจากภูเขาลงมาจะไหลเข้านาที่เป็นขั้นๆไปเลี้ยงพืชที่ปลูก

ทางผ่านไปทางเข้าหมู่บ้านจะเจอร้านกาแฟทีมีจุดชมวิวขนาดใหญ่ โอโหอยากขึ้นไปจิบกาแฟด้านบนจังเลย เดินขึ้นไปเลยจ้า เงียบกริบ… พบกับความว่างเปล่ายังกะปราสาทหลอนหลอกนักท่องเที่ยวไปฆ่า เว่อไป 55555 ที่จะบอกคือไม่ต้องเดินขึ้นไปหรอกคะ ถึงจะมีป้ายเมนูอาหารด้านล่างใหม่เอี่ยม แต่มันเจ๊งแล้ว อาคารเก่าๆนิดนึง พังด้วยบางส่วนขึ้นไประวังอันตราย

เดินกันต่อจะเจอกับจุดขายตั๋ว 40,000ดอง แล้วเดินทางตามแผนที่

ทางเดินลงไปเรื่อยๆชาวพื้นเมืองเอาของมาขายเราก็สอยกระเป๋ามาคนละใบเป็นของฝาก ราคาไม่แพงช่วยอุดหนุนชาวบ้านก็อย่าต่อราคากันเยอะนะ 5555

เด็กๆที่นี่เยอะมาก เจอกันตลอดทาง เพราะคนที่นี่นิยมแต่งงานและมีลูกเร็ว เด็กๆก็เล่นอะไรไปเรื่อยเปื่อยเล่นดินหินทราย ไม่มีเทคโนโลยีก็อยู่ได้ วันที่เราไปเจอคู่ชายหญิงเอาขนมมาแจกเด็กๆในหมู่บ้านด้วยเดินไปแจกไปน่ารักเชียวววว

หมูตัวเป็นๆมาเดินเผ่นผ่านนนน

เด็กน้อยที่นี้จะถูกสอนให้ขายของแต่เด็ก น่ารักดีแต่เรื่องตื้อนี่สุดยอดเลยยยย5555555

ตามเส้นทางเราจะเดินมาถึงน้ำตก Tien sa น้ำตกขนาดใหญ่ไปยืนสัมผัสได้ใกล้มากก จะมีสะพานข้ามทางเดินน้ำตกไป แต่น้ำเย็นเฉียบมากกกเย็นจนชาเลย ชาวบ้านคงชิน เด็กๆที่นี้ก็ลงเล่นน้ำกันหน้าตาเฉยมาก

เดินตามเส้นทางไปอีกจะเป็นสะพานไม้เชือกข้ามกลับเพื่อเดินไปทางออก ขาดกลับก็จะมีของฝากเป็นผลไม้อบแห้ง บ๊วยอะไรประมาณนี้

ขากลับเราจะเดินวนกลับไปที่จุดเริ่มต้น ผ่านโรงเรียนเล็กๆกลางหุบเขา นาขั้นบันไดยามเย็น วินมอเตอร์ไซค์ของชาวบ้านที่รับคนไปส่งในเมือง โดยรวมหมู่บ้านนี้น่ารักดีค่ะ ระยะทางเดินไกลพอสมควรแต่เดินเรื่อยๆดูนู่นดูนี่ดูวิถีชีวิตคนแบบไม่ได้แสดง มันก็เต็มอิ่มไม่รู้สึกว่าเหนื่อยอะไรมาก มาที่เดียวได้เจอทั้งคน ทั้งวิถีชีวิต ภูเขาน้ำตกคุ้มมมม

DAY7 X Hamrong 2nd time

วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่เราจะอยู่ในซาปา ยังมีสถานที่เที่ยวอีกเยอะที่สามารถไปต่อได้ทั้งหมู่บ้านตาฟาน

หมู่บ้านลาวชัย(Lao Chai Village) หมู่บ้าน Ma Traน้ำตกแห่งรัก (Love waterfall) ภูเขา Sau Chua หมู่บ้านม้ง Sua Chua เยอะแยะไปหมดซึ่งหากเราดูข้อมูลมา เราก็สามารถเดินทางด้วยตัวเองได้เพราะระยะทางไม่ไกลมาก ดูแผนที่ เปิดจีพีเอส แต่ถ้าอยากเข้าถึงวิถีชีวิตแบบเข้าไปนั่งในบ้านชาวเขาไปพูดคุยแบบใกล้ชิดให้ลองซื้อทัวส์กับชาวพื้นเมืองก็น่าสนุกไปอีกแบบ

วันนี้เป็นวันที่อากาศพีคมากกก ฝนตกหมอกลงหนักมากขาวคลุมไปทั้งเมือง ขนาดหายใจเป็นไอเล๊ยยย ลุ้นให้หิมะตกก็ดันไม่ตก เสียใจหนักมาก เราเลยเลือกที่จะไปเดินเล่นในเมืองสักพัก และขึ้นไปฮามลองอีกครั้งเพื่อดูวิวด้านบน

ท่ามกลางฝนตกเด็กน้อยที่หิ้วน้องไว้ด้านหลังมาเดินขายของที่ระลึกให้นักท่องเที่ยว เป็นพวกพวงกุญแจ15,000 ดองเอง เราก็ซื้อกลับมาอันนึงสงสารแง้

โบสถ์คริสต์และจัตุรัสซาปา

วิวด้านฮามรองที่ฝ่าหมอกและความหนาวขึ้นไปแทบมองไม่เห็นอะไรเลย อากาศก็ยิ่งต่ำลงเรื่อยๆ  ถ้าใครอยากมาแล้วเจอหมอกลองเฃคสภาพอากาศมอก่อนก็ได้ จะได้ไม่เสียเที่ยวเพระาอากาศแต่ละวันไม่เหมอืนกันเลย 5555

ภาพของซาปาก่อนที่เราจะนั่งรถนอนกลับฮานอย

เรามาถึงฮานอยเกือบ4ทุ่ม กลับไปยัง Hanoi lucky guesthouse2 ที่จองไว้แล้ว ก่อนนอนก็คุยกับรีเซปชั่นให้เรียบร้อยว่าเราจะให้แท๊กซี่มารับที่สนามบิน (12$) สะดวกกว่าไปยืนรอรถเมล์ที่ไม่รู้จะมาตอนไหน เดี๋ยวตกเครื่องละยุ่งเลย

สุดท้ายของฝากจากเวียดนามมีหลายอย่างมากแล้วแต่คนชอบ ที่เด่นๆจะมีกาแฟ เครื่องกรองกาแฟแสตนเลส ผ้าพื้นเมือง สมุนไพรหรือพวกเห็ด เม็ดบัว ของเล่นไม้ หรือป๊อปอัพกระดาษตามตลาดก็น่ารักดีนะ  ภาพประกอบไม่มีเพระาแจกที่บ้านไปหมดแล้ว 555555

สำหรับเราเวียดนามเป็นประเทศน่าเที่ยวที่ไปทั้งเดือนก็ไปไม่ครบ เหมาะที่จะมาเริ่มต้นหาประสบการณ์ใหม่ๆให้ชีวิต ด้วยงบอันน้อยนิด 55555  มาแล้ววเรายังอยากกลับมาอีกเลยตั้งใจจะไปเมืองอื่นบ้าง หวังว่าเนื้อหาของเราจะเป็นการบอกเล่าประสบการณ์และเป็นแนวทางได้บ้างสำหรับคนที่อยากไปเวียดนาม อยากสอบถามอะไรเพิ่มเติม ทักแชทมาสอบถามกันได้คะ 

(www.facebook.com/knottfdg)